ทำความเคารพ..ผู้สืบทอด

เป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง กับอุบัติเหตุช็อกโลก! ที่พรากชีวิตของ “เจ้าสัว คิงเพาเวอร์” วิชัย ศรีวัฒนประภา ไปอย่างไม่มีวันกลับ

คุณวิชัย สร้างคุณงามความดีไว้มากอย่างมากให้กับสังคมไทย โดยยิ่งไปกว่านั้น “แวดวงกีฬา” ที่เจ้าตัวไปสร้างชื่อระดับนานาชาติ ด้วยการเป็นเจ้าของสมาคมฟุตบอล เลสเตอร์ สิตี้ บนเกาะอังกฤษ

เขาใช้เวลาเพียงแต่ 6 ปีเท่านั้น สร้างสิ่งที่ (มากกว่า) อัศจรรย์ สำหรับเพื่อการพาทีม “หมาจิ้งจอกไทย” ได้แชมป์พรีเมียร์ลีกเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ได้อย่างน่ามหัศจรรย์ที่สุด
ผมมิได้รู้จักเจ้าสัววิชัยเป็นการส่วนตัว แม้กระนั้นรู้สึกชื่นชอบท่านที่เป็น “เศรษฐีใหญ่ใจดี” ซึ่งรู้จักทดแทนคุณแผ่นดินรกรากในทุกรูปแบบ เท่าที่ความสามารถของตัวเองพึงจะปฏิบัติได้

ตอนที่คุณวิชัยไปซื้อกลุ่มเลสเตอร์ใหม่ๆบอกตามจริงว่าผมรู้สึกเฉยๆมิได้ยินดียินร้ายอะไรด้วย เนื่องจากดูเพียงว่าเป็น “ของเด็กเล่นคนร่ำรวย” ที่มิได้มีสาระ กับประเทศชาติสักเท่าไรนัก

โดยยิ่งไปกว่านั้นกับแวดวง “ฟุตบอลไทย” ที่ยังมองไม่ออกว่า จะได้คุณูประโยชน์ที่ที่ไหน

จนกระทั่งกลุ่ม “หมาจิ้งจอกไทย” ผงาดเป็นแชมป์ลีกเมืองผู้ดี จนถึงทำให้ผู้คนทั่วโลกจะต้องหันมาจุดโฟกัสที่ “คนประเทศไทย” จากที่ฝรั่งตาน้ำข้าวเคยดูถูกเหยียดหยามเรา เปลี่ยนมาเป็นค้อมเคารพด้วยความบริสุทธิ์ใจ “สารภาพ”
ซึ่งถัดมา คุณวิชัยก็เริ่มผุดโครงการ “ฟ็อกซ์ ฮันท์” เพื่อคัดเด็กไทย ให้ไปฝึกหัดวิทยายุทธ์ลูกหนังระยะยาวผ่านปีที่อังกฤษ กันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว นั่นแหละ ผมถึงได้พอเข้าใจถึงแผนการอันลุ่มลึก ของท่านประธานวิชัย ที่อยากได้สร้างฐานให้นักเตะไทย ได้มีวิถีทางไปค้าหน้าแข้งในยุโรป

จะต้องบอกว่า ในอังกฤษบางครั้งก็อาจจะยังเกิดเรื่อง ที่ยากเย็นสำหรับนักเตะชาติเรา ด้วยเหตุนั้นเจ้าสัวคิงเพาเวอร์ ก็เลยเริ่มหาฐานใหม่ที่ลีกเบลเยียม ด้วยการเข้าเทกโอเวอร์กลุ่มโอเอช ลูเวิน

และเป็น “เจ้าโคนง” กวินทร์ ธรรมสัจจานันท์ ยอดนายทวาร “มือ 1” กลุ่มชาติไทย ที่ได้รับจังหวะให้ไปค้าถุงมือเป็นรายแรก
ซึ่งถัดไปก็มั่นใจว่า จะมีหน้าแข้งไทยรายอื่นๆได้ไปวาดลวดลายในโลกกว้าง ผ่านวิถีทางนี้กันอีก เนื่องจากตัวท่านเอง ต้องการจะเห็นนักเตะไทย ได้ไปค้าหน้าแข้งที่ยุโรปกันจำนวนไม่ใช่น้อย

ลักษณะเดียวกันกับที่นักเตะประเทศญี่ปุ่น ประเทศเกาหลี ได้ทำให้มองกันมาแล้ว
โดยจุดหมายแห่งฝัน ของบิ๊กบอสอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ก็อาจราวกับคนประเทศไทยทั้งประเทศ ป้อมปราการจิตใจว่ายิ่งมีหน้าแข้งไทย ไปเล่นอยู่ในลีกที่รุ่งเรืองแล้วเยอะแค่ไหน

จังหวะที่ “กลุ่มชาติไทยจะไปฟุตบอลโลก” ก็ย่อมมีมากเพิ่มขึ้นเท่านั้น

น่าเสียดายอย่างมากครับผม คุณวิชัยลงทุนเพาะกล้ากับบอลไทยไว้แล้ว แม้กระนั้นไม่มีจังหวะได้เห็นดอกผลของมัน

ตั้งแต่นี้ต่อไป ก็อาจเป็นหน้าที่ของผู้สืบสกุลอย่าง “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ที่จะต้องสืบทอดจิตวิญญาณ และก็เจตนาของผู้เป็นพ่อให้เพอร์เฟ็คถัดไป…
R.I.P. ด้วยหัวใจ…ครับผมเจ้าสัว.
ผมเขียนคอลัมน์ “ตะลุยฟุตบอลโลก” ชิ้นนี้ พิมพ์ลงในหน้าข่าวเกรียวกราวกีฬา หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2561 หรือเมื่อเกือบ 3 ปีที่ผ่านมา
เพื่อร่วมไว้อาลัย ต่อการจากไปของเจ้าสัว วิชัย ศรีวัฒนประภา ประธานสมาคมอันเป็นที่รักของสาวก “หมาจิ้งจอกไทย” เลสเตอร์ สิตี้

และก็เป็นอย่างยิ่งจิตใจให้ “คุณอัยยวัฒน์ ศรีวัฒนประภา” ผู้ที่จะสืบทอดจิตวิญญาณ ของอาณาจักรคิง เพาเวอร์ ที่บิดาได้สร้างไว้ให้คงอยู่ชั่วกัลปาวสาน

ภาพของ “คุณต๊อบ” ที่ยกถ้วยแชมป์เอฟเอคัพ ในสนามเวมบลีย์ เมื่อวันเสาร์ก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา ด้วยประกายตาแวววาว

จับจ้องไปบนอรรธจันทร์ ที่มีรูปขนาดยักษ์ของป๋าวิชัยจ้องมองอยู่
เป็นโมเมนต์ตรึงใจ.. ที่ไม่ได้อยากคำพรรณนา

ใดๆกับการบรรลุเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ ของกลุ่มฟุตบอลอาชีพในอังกฤษ ที่มีเจ้าของเป็นคนประเทศไทย

แม้กระนั้นสามารถทำให้ฝรั่งมังค่า จะต้องยอมยกหัวใจให้โดยดุษณี
ถึงในตอนนี้ขอเปลี่ยนจาก R.I.P. เป็น Congratulations !!
ที่มอบให้ผู้สืบสกุลหนุ่มตระกูล “ศรีวัฒนประภา”
ด้วยจิตเคารพ..อย่างแท้จริง.